Het is 8 uur op een woensdagochtend, het belooft een redelijk drukke dag te worden dus ik doe eerst de dingen die ik zeker wil dat er gebeuren. En dat is schrijven… Ik schrijf graag, dat weet je misschien al wel maar nu heb ik het gevoel dat ik echt iets moet vertellen. Ik voelde het gisterenavond al maar ik was zo moe. Ik had mijn laptop op mijn schoot staan in de zetel en ik dacht neen Lindsay, dat gaat niet meer lukken. 😉

Want ja, ik vind het allemaal heel spannend. Wat dan denk je? De opstart van een soort Yoga community in Spanje. Want daar zijn we eergisteren mee begonnen en dat is ongelooflijk spannend. Niemand kent me daar, buiten enkele mensen die we kennen vanop verlof, maar verder niemand uiteraard. We blijven grotere periodes daar dan een week of 14 dagen en dat wil zeggen aangezien wij geen lotto of euromillions gewonnen hebben dat er ook geld moet binnenkomen als we kiezen om 6 of 8 weken in Spanje te blijven. 8 weken hier en terug naar daar enz… Aangezien ik wil blijven doen wat ik hier doe moeten we dus starten met daar een Yoga community uit te bouwen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik poste een eerste berichtje in de Facebookgroepen waarbij we aangesloten zijn of er interesse was in ochtendyoga op het strand. Gelukkig moet je daar niet op zoek naar binnenlocaties zoals hier. 😉  En toen begon het. Ik voelde me toch even heel klein. Een mini impostersyndroomtje kwam even aanwandelen in mijn brein. Maar… ik kreeg massa’s berichten. In het Nederlands, in het Spaans, in het Engels, in het Frans,… Ik dacht wow! Ik keek gisteren een uurtje niet op mijn gsm. 4 whatsapp berichten, 3 via messenger, reacties op de Facebookpost waarbij mensen me iets vroegen. Instagram verzoeken… Allemaal dus in die verschillende talen. Nederlands geen probleem ;-), Frans, tja dat spreek ik niet graag en kan ik ook niet geweldig goed, de basis. Spaans, spreek ik heel graag maar ben nog volop aan het leren dus dat is zoeken en Google Translate erbij nemen. Engels, dat lukt wel. Het vroeg uren van mijn tijd voorbije twee dagen maar het deed me wel deugd.

We maakten een whatsapp groep met alle geïnteresseerde die graag willen deelnemen aan de Yogalessen en dat zijn momenteel meer mensen dan wat ik heb als ik twee lessen geef op een avond hier in onze eigen studio. Echt crazy. Ik weet ook, geïnteresseerd zijn is nog geen garantie om ook aanwezig te zijn. Mensen zeggen veel. Dat weet ik vanuit ondervinding in onze studio. Maar we gaan positief denken en we geloven in een mooie opkomst. We geven dus maandag, woensdag en vrijdag les op het strand in de vroege ochtend anders is het te warm. Op maandagavond en donderdagavond geef ik online les voor de mensen hier in België. Misschien ook zaterdagochtend. Dat ga ik bekijken. Ook die online lessen geven voor de Yogi’s hier, waar ik op sta want ik wil blijven lesgeven aan die heerlijke mensen die in onze studio komen, moet ik nog technisch gaan bekijken en de juiste tools voor aankopen.

Daarnaast heb ik 1 camping en 1 hotel die me ook vroegen om Yogalessen te geven. Mijn man zei me al dat het daar drukker gaat worden als hier. 😉

Maar ik vind het echt zeer spannend… De kriebels voelde ik opnieuw in mijn buik en ik moest telkens denken aan 1 momentje. Dat is de kracht van manifesteren en ik geloof daar nu zo zo sterk in! Ik wandelde enkele jaren geleden in L’estartit rond en ik zag ‘s avonds op het plein aan de haven waar altijd een houten podium staat een dame aankomen met een grote geluidsinstallatie. Zij installeerde alles op dat podium, ik zag dames in sporttenue komen aanwandelen. Ik dacht, hier gaat iets gebeuren he. De muziek ging op, het ritme van Zumba vulde de haven en de dame ging op het podium staan. Plots dook er van overal volk op en stond er 30 man rond dat podium mee te dansen. Ik kreeg er kippenvel van en zag mezelf daar ook staan voor Yoga of Buti Yoga, Salsa,… Tranen sprongen toen in mijn ogen want dat wou ik ook. Mensen laten bewegen, genieten, lachen, de energie laten ervaren,… en ik heb tegen mezelf gezegd dat dit me op een dag ook gaat lukken. Kijk nu naar deze zomer. Geen podium maar wel een strand met hopelijk veel yogi’s waarmee ik de ochtend kan beginnen op de mat.

Daarnaast misschien nog workshops geven of dergelijke op die camping, Yoga in dat hotel… Ik zie het helemaal voor me. Ik geloof echt in de kracht van het zeer sterk voor je zien. Ik heb daar al zaken mee bereikt. En het enkel gewoon ‘voor je zien’ is niet voldoende he. Dan zouden we allemaal ons droomleven hebben. Je moet het zien, ernaar leven alsof het al zo is en ernaar handelen, wat durf tonen, springen, proberen en eventueel opnieuw beginnen als dat beeld dat je voor je ziet er echt moet komen. Maak dat beeld ook realistisch. 😉 Financieel onafhankelijk worden door de euromillions te winnen is ook een prachtige droom. Dat financieel onafhankelijk worden kan uitkomen maar of dat door die euromillions gaat komen is een ander paar mouwen.

De kracht van manifestatie. Je hoort en leest er veel over en het wordt dan meestal ook 1 opgeklopte hype. Toch geloof ik in de kracht van ons brein, de kracht van onze gedachten die wij echt kunnen gaan sturen. Ik heb er nu al zoveel over gelezen, zoveel mee in aanraking geweest. Het kan niet anders dan dat deze techniek echt werkt.

Het wordt dan niet minder spannend hoor want je beseft dat je iets moet gaan presteren op een plek waar je dat daarvoor nog nooit hebt gedaan. Ik ben mega fan van de energie en vriendelijkheid in die maatschappij daar maar hoe gaat het zijn als je er ook effectief iets wil in gaan bereiken en anderen moet meekrijgen. Ik spreek mijn Spaans nog niet goed genoeg. Ook dat, dat is spannend. Ik kreeg een weliswaar vriendelijk berichtje van een kerel die me vroeg of ik ook lessen gaf in het Catalaans. We zijn uiteindelijk in Catalonië zei hij me. En hij had gelijk. Ze zijn daar heel beschermend over hun stukje Spanje, de Catalaanse taal, de Catalaanse gewoontes. Wij zijn daar ook omdat we het deeltje Catalonië veel charmanter vinden dan Spanje op zich. Ik heb hem geantwoord dat ik zeer graag Catalaans wil kunnen maar me eerste verdiep in Spaans en zo snel als mogelijk ook het Catalaans wil leren. Dat is ook geen leugen. Hij stuurde een duimpje terug. 😉 Ooh weer klamme handjes waren dat als ik die gsm neerlegde. Ik had ook kunnen denken van oei, ze willen me niet daar omdat ik niet veel Catalaans spreek. Neen, ik vertel dat ik het echt wil kunnen en dat is ook echt waar. Daar leef ik naartoe.

Waarom doe je dit toch allemaal Lindsay, weggaan van deze plek, of toch al deels. Talen leren, springen in de diepte want geen idee qua mijn job hoe alles gaat lopen. Financieel risico, ergens opnieuw helemaal gaan inburgeren. 

Omdat je maar 1 leven hebt! Daar wil je toch zoveel mogelijk dromen uithalen? Niet? Ik begrijp dat mensen voor die standvastigheid kiezen. Alle begrip voor maar ik hoop dat je er dan ook echt gelukkig in kan zijn. Ik werkte jaren in het zorglandschap. Ik ben zoveel schrijnende situaties tegengekomen van oudere mensen die mijn hand vastpakten en zeiden tegen me dat ik mijn dromen moest leven want dat je daar spijt van hebt als je oud bent. Sorry, wie kan er nog een mooiere levensles geven dan die mensen? Ik zag het leven dat nu voor ons ligt als kind al voor me. Als ik het uitsprak zeiden ze; “Doe maar gewoon”, “Zie maar dat je er hier al komt voor je aan het buitenland denkt.” Waarom willen we onszelf altijd klein houden? Wat is het ‘worst case scenario’ als het niet lukt? In ons geval, dan moeten wij terugkomen en het anders gaan aanpakken. Of het daar anders gaan aanpakken… Daar gaan we niet dood van als het niet lukt he.

Ik manifesteerde als kind, als puber en als jongvolwassene dit leven, deze activiteiten, deze job… In de online workshop ‘De kracht van Volharding’ vertel ik dat verhaal heel uitgebreid. Volhouden. Daar draait het ook om! Ik manifesteerde zonder ik ooit van dat woord gehoord had. Ik deed het onbewust. Ik ben er blijven in geloven, over praten, naartoe leven,…

Nu staan we daar bijna… Het is spannend, heel spannend… Maar ik ben zo dankbaar dat we hier zijn gekomen en we gaan springen. Stapje voor stapje. Eerst dit. Wat mensen leren kennen, de taal zeer goed leren dat ze daar ook zien dat we echt moeite doen. Menne (Yoga)naam wat laten groeien, veel losse lessen en workshops geven en dan bekijken hoe het leven ervoor staat in combinatie met België en mijn toffe job hier. De intentie is om in L’estartit zelf een eigen studio te kunnen openen met een Boho strandbarretje aan. Het komt helemaal goed. Stapje voor stapje.

Over dat manifesteren en je dromen durven volgen ga ik nog iets doen. Ik weet al wat maar ben er nog mee bezig. Laat me iets weten als je dit blog gelezen hebt en als dit onderwerp ook iets voor jou is. Blijf ons volgen op de socials en ook jij, durf af en toe eens springen!

Liefs,

Lindsay

 

Share This

Share this post with your friends!